Een opvallende ontwikkeling: Medewerkers van JP Morgan gaan nog 'maar' 80 uur per week naar werk. Nick Lettink, Directeur en Programmamanager bij YNNO deelt zijn gedachten over dit opvallende nieuws.

Nog een paar weken, en dan zit het gros van ons weer rond de kerstboom met een goed glas wijn. Een paar dagen (of weken) uit het werk en tijd om even stil te staan bij het afgelopen jaar. Een moment van reflectie en om alvast stilletjes vooruit te kijken. Wat mij altijd opvalt, is dat veel mensen de jaarwisseling ook echt als een ‘wisseling’ zien: voor keuzes in de inhoud van werk, collega’s, reistijden en werktijden. Soms is het zelfs een afweging tussen maximaal presteren en gelukkig zijn in het werk dat je doet.

Gelukkig komt JP Morgan haar medewerkers tegemoet: er is een nieuwe richtlijn opgesteld voor junior bankers. Enkele weken geleden las ik dat ze per heden ‘nog maar’ 80 uur per week werken. Dit besluit volgt na geruime tijd van zorgen over de hoge werkdruk en het verdrietige nieuws van de onverwachte dood van een 35-jarige werknemer, vermoedelijk door diezelfde werkdruk. Alsof 80 uur werken ineens een verademing is. Alsof je medewerkers een dienst bewijst door hun ‘normale’ werkweek terug te brengen naar 80 uur. Het onderliggende signaal is duidelijk: “Bij ons moet je heel hard werken, dat is de norm.” Wat mij hierin raakt, is hoe dit totaal botst met wat we eigenlijk zouden moeten willen: een goede balans tussen prestaties en werkgeluk.

Natuurlijk is het onrealistisch om te denken dat je altijd fluitend naar je werk gaat. Er zijn altijd taken of momenten die minder leuk zijn, dat is normaal. Maar over de hele linie moet het werk dat je doet voldoening geven. Als ik het even plat sla, komt dat neer op een paar zaken die in ieder geval op orde moeten zijn: vind je je werk inhoudelijk interessant? Werk je met leuke collega’s? Werk je in een fijne omgeving? Krijg je voldoende autonomie? Als een van deze factoren ontbreekt, ga je dat merken in je werkplezier en uiteindelijk ook in je prestaties.

Autonomie is wat mij betreft een van de belangrijkste aspecten van werkgeluk. Mensen moeten de vrijheid voelen om hun werk op hun eigen manier in te vullen, maar wel op een manier die bijdraagt aan het team en de organisatiedoelen. En zo dat we met elkaar tot normen komen over wat we belangrijk vinden, en elkaar daar ook op kunnen aanspreken.

In mijn praktijk ben ik vooral bezig om collega’s te wijzen op het verminderen van hun eigen werkdruk. Het aantal uren dat ze werken wordt vaak opgehoogd omdat ze te veel ‘leuke dingen’ willen doen naast de opdrachten waar we actief in zijn. Ook bespreek ik het belang van vakantie nemen, zodat je kunt uitrusten voordat het echt nodig is. Wat mij betreft zijn dat gezonde gesprekken, en het is goed om deze normen expliciet te maken. Maak afspraken over de manier van samenwerken, communiceren en bijdragen aan het geheel. Deze normen worden impliciet of expliciet besproken en bepalen de manier waarop je als organisatie functioneert. En of je een organisatie bent waar mensen tijdens het reflecteren aan het einde van het jaar graag willen werken, of juist niet.

Ik denk niet dat het verlagen van de werkweek naar 80 uur een positief effect heeft op de gezondheid, effectiviteit of het werkgeluk van de medewerkers van JP Morgan. Of dat deze norm helpt om met voldoening terug te kijken op je dag: op het resultaat dat je hebt behaald en de energie die je hebt om morgen weer aan de slag te gaan. Zodat je goed werk levert en jezelf verder kunt ontwikkelen.

dinsdag 3 december 2024permalink