Wisse Stenchlak vertelt over zijn liefde voor de bergen en zijn onzekerheden als hij er is. Over parallellen met persoonlijke ontwikkeling en werken.Tevens geeft Wisse tips voor werken en de werkomgeving.

Het begin

Vanaf mijn jonge jaren kom ik bijna iedere vakantie in de bergen. In mijn jeugd gingen wij driemaal per jaar naar ons huis in de bergen. Daar is mijn liefde en respect voor de bergen ontstaan en tegelijkertijd mijn onzekerheden. Met het gezin trokken wij er regelmatig voor een wandeling op uit of om te klimmen.

Het kind in mij

Als ik terugdenk aan mijn kindertijd denk ik aan paddestoelen plukken en direct verwerken in een heerlijke omelet of risotto, aan mijn vader die enthousiast vertelde over de natuur (waar je van kunt genieten en tegelijkertijd alert moet zijn) en aan mijn moeder die kan genieten van een fluitend vogeltje of een bijzondere bloem. In de zomer was het na een bergwandeling vaak flink schrobben om de paarse kleur van mijn mond en handen te krijgen; de smaak van echte bosbessen proef ik nog als ik eraan terugdenk.

Toen ik ouder werd ging ik zelfstandig op pad, direct vanuit onze tuin de natuur in tot dieper in de bossen of hoger op de hellingen. Het was altijd een avontuur met nieuwe ontdekkingen. Waren die ontdekkingen er een keer niet dan maakte ik er wel een avontuurlijk verhaal dat ik deelde bij thuiskomst. Mijn jeugd avonturen leven nog altijd voort door de tentoonstelling in de veranda van bijvoorbeeld de gevonden herders hoed en de zelf bewerkte wandelstokken.

Onzekerheden

Op mijn vijfde begon ik mij steeds meer te conformeren, mij aan te passen aan mijn omgeving. Langzamerhand maakten fantasie en onbevangenheid ook plaats voor onzekerheden. In mijn geval voor bijvoorbeeld hoogtes. Het onbekende en stel je voor dat … Ik leerde toen om scenario’s te bedenken. Waar moet je alert op zijn en wat doe je als er iets gebeurt? Je leert om te anticiperen, je op het ergste voor te bereiden zonder dat je weet wat dat is. Je wordt flexibeler, inventiever en vooral: je onderschat en overschat jezelf en de natuur nooit. Deze is onvoorspelbaar, maar je kunt door een goede voorbereiding wel leren hoe je omgaat met omstandigheden. In de bergen komt dit van vele kanten: snel veranderende weersomstandigheden, voedsel of tekort hieraan, afstanden die lastiger in te schatten zijn (en anders werken dan in een vlak land als Nederland), dieren die je tegen kunt komen en ga zo maar door. Soms gebeuren er dingen waar je niet aan had gedacht, je improviseert en je zorgt ervoor dat je logisch blijft nadenken, je volgt je intuïtieve ratio en laat je angst niet overwinnen door het maken van verstandige keuzes.

Dit kind in mij is er nog steeds. Zowel het vrije kind als het onzekere kind. Ik neem het mee in mijn rugzak, naar mijn leven en werk nu en in de keuzes die ik dagelijks maak. Inmiddels deel ik mijn liefde en enthousiasme voor de bergen met mijn vrouw en dochter. De impulsen van de natuur geven mij rust. Ondanks mijn hoogtevrees overwint de aantrekkingskracht van de bergen het altijd. Het gevoel wat je hebt als je over de toppen kijkt is onbeschrijfelijk mooi en indrukwekkend (en de weg er naartoe ook). De natuur heeft het bijzondere effect dat het zorgt voor ontspanning en spanning in de juiste balans.

Wat neem ik hiervan mee in werk?

Vind balans door te accepteren dat onzekerheid naast plezier bestaat, stress naast ontspanning. Het houdt elkaar in (gezonde) balans en het bestaat dankzij elkaar, niet ondanks elkaar.

Onzekerheid kan een goede raadgever zijn omdat je daardoor kunt anticiperen. Laat je niet (af)leiden of weerhouden van wat je graag wilt doen, maar laat je erdoor informeren, ga ermee om, ga het aan en bereid je voor.

Zoals een van mijn favoriete merken (The North Face) het in de slogan heeft staan “never stop exploring”: ontdek, laat je inspireren en leef door je zintuigen te prikkelen (en hier bewust bij stil te staan). 

“Stop nooit met ontdekken” – Wisse Stenchlak

Mijn tips voor de werkomgeving

Het is niet gek dat mensen tijdens de lockdowns de afgelopen jaren bijvoorbeeld massaal zijn gaan wandelen. Mensen zochten de natuur massaal op. Een natuurlijke drang die dagelijks onderdrukt wordt in de voornamelijk vierkante, onpersoonlijke en onnatuurlijke ruimtes die er zijn waar mensen wonen, werken en verblijven.

Leer van de natuur. Stop nooit met ontdekken en neem je vondsten mee naar je huis of kantoor en geef ze daar een podium. Maak de werkplek van jezelf en je organisatie. Durf iets te creëeren wat identiteit heeft. Durf keuzes te maken die balans geven maar eenheidsworst vermijden. Creëer natuurlijke plekken die energie geven. Een natuurlijke werkomgeving verandert per seizoen, zorg daarom naast de ‘hardware’ voor de juiste ‘software’ zodat de plek flexibel is en zich aanpast aan veranderende behoeften. Laat het een plek zijn waar niet alles direct zichtbaar is, maar waar een sterk idee achter zit en waar mensen (zichzelf) kunnen ontdekken, een plek waar nieuwsgierigheid en intuïtiviteit worden gevoed. Laat het ook deels over aan onze natuur, ons gedrag, niet alles is maakbaar.

woensdag 21 september 2022permalink