Workplace managers moeten nu niet overhaast handelen, maar kunnen beter driekwart jaar wachten nadat hopelijk in september 2021 de kantoren weer opengaan. Dat betoogt Smart WorkPlace expert Nils Bonder.

We zijn nu meer dan een jaar verder in de Coronacrisis, we hebben allemaal in meer of mindere mate thuisgewerkt en mijn LinkedIn stroomt vol.

Nu geef ik meteen toe dat LinkedIn mij ongetwijfeld een selectieve bubbel laat zien, maar ik verbaas mij oprecht over hoe er wordt ingesprongen op de ‘Future of Work’. We zijn inmiddels gewend aan thuiswerken. Bedrijven die technisch achter lagen hebben (gelukkig) een grote stap gezet en ook ‘Teams’ omarmd, en zie daar... Thuiswerken is here to stay. En wat mij betreft is dat een goed iets. In theorie is dat beter voor werk/privé balans en productiviteit en zelfs onze carbon footprint.

Wat mij echter opvalt is de mate waarop de Future of Work nu wordt gepresenteerd: Technisch en Economisch. Meubelfabrikanten rollen over elkaar heen om te zeggen dat ‘the office as we know it, dead is’. We hebben clubhuizen nodig, en dus vooral veel nieuwe meubels, hippe ‘sharing’ beeldschermen, en als Microsoft het zegt, dan zal het wel zo zijn.

En de ene naar de andere webinar gaat hierover. Je ‘office’ als clubhuis. Werken doe je maar thuis. Terwijl studies hierover toch een heel ander beeld schetsen. Er zullen jongeren zijn die hun nog minder complexe (en dus theoretisch prima thuis uit te voeren) werk graag in de fysieke nabijheid van een oudere collega willen uitvoeren. Er is een legio aan mogelijkheden waarom iemand in zijn huis juist NIET die geconcentreerde werkomgeving kan creëren. Men weet inmiddels wel dat creatieve processen uitvoeren samen beter gaat, maar in mijn optiek wordt erg onderschat wat ‘het naar kantoor gaan’ (en gewoon in nabijheid van een collega je eigen werk doen) bijdraagt aan saamhorigheidsgevoel en bedrijfscultuur.

En als we het dan toch over cultuur hebben; hybride werken (het combineren van thuiswerken, op kantoor werken en wellicht nog op andere locaties) zal een enorme logistieke puzzel opleveren, zeker in onze Nederlandse cultuur. Zolang de basisschool eerder uit is op woensdagen, zullen de parttimedagen of thuiswerkdagen worden opgenomen op de woensdag en vrijdag. Een ‘weekstart’ ‘kan’ onmogelijk op een donderdag en een MT niet op vrijdag.

En ik maak mij ook zorgen over de economische invalshoek van ‘hybrid working’. Onze bedrijfseconomen zien in hybride werken vooral een bezuinigingskans. Hop, de flexfactor naar 0,5, een flexwerkvergoeding geven, reiskostenvergoeding opheffen en we kunnen een hoop kantoren sluiten.

Mijn vrees is dat we (net als bij het eerste ‘Het Nieuwe Werken’ meer dan 20 jaar geleden), de daadwerkelijke medewerker weer uit het oog verliezen. Dat we een fantastisch gedesigned kantoor krijgen, dat nu nog overvoller is op dinsdagen, en waar mensen ontheemd rondlopen omdat door de flexfactor de groepen die in dat kantoor gehuisvest zijn, zich geen collega’s meer van elkaar voelen.

De werkelijkheid is namelijk: We weten we het gewoon (nog) niet! Alle onderzoeken ten spijt. Als we straks weer naar kantoor mogen, hebben we werkelijk geen idee. Komt er een Pavlov reactie naar oude tijden? Werkt deels virtueel vergaderen wel als je als ‘inbeller’ de dynamiek van die paar collega’s op kantoor toch mist? Welk gedrag gaat er vertoond worden door managers? En volgen medewerkers dan? We.Weten.Het.Niet.

En toch wordt nu gehandeld. Er wordt verbouwd, hips aangeschaft, software naar binnen gehaald en er wordt vooral veel in excel geschoven met geld, want ja, de kosten voor die thuiswerkplek moeten wel in een businesscase worden verklaard en het liefst door miljoenen aan kantoorhuur te besparen.

En toch, zoals ook al door mij in eerdere columns beschreven, een bedrijf levert zijn beste prestatie indien haar medewerkers het meest gemotiveerd en productief zijn. En niet omdat er een clubhuis is gemaakt en de gewone werkplekken allemaal in de container zijn beland. Ten minste; dat denk ik, dat WEET ik niet.

Dus daarom hier mijn oproep; doe nou niks. Als we (hopelijk) in september 2021 na een bevrijdend zomerreces weer allemaal naar kantoor mogen, ga het dan eens ervaren. Heb het lef om niks te doen, houd je vastgoedportefeuille, houd je bestaande inrichting en ga dan monitoren. Ga vragen stellen. En dan, nadat we zeker driekwart jaar weer aan het werk zijn, zo rond juli 2022, bepaal dan waar het schuurt en wat je moet veranderen. En of, en welke overmaat aan vastgoed je hebt. En doe dat met het presteren, het ‘erbij horen’ en wellbeing van je medewerkers in het achterhoofd. Want medewerkers, zijn zoveel belangrijker dan vierkante meters of design inrichting.

woensdag 7 april 2021permalink