Extra maatregelen voor het behalen van de duurzame doelen in het SER Energieakkoord kon wel eens minder goed uitpakken voor huurders van vastgoed. Zij dreigen nu op te draaien voor de verduurzaming van gebouwen.

door Jan Pieter Klep (*)

Weet u het nog? Van dat Energieakkoord uit 2013? Meer dan 40 organisaties sloten onder begeleiding van de Sociaal Economische Raad een akkoord voor duurzame groei. Een speciale borgingscommissie onder leiding van Ed Nijpels zou de afspraken gaan bewaken. Een van de afspraken - 14 procent hernieuwbare energie in 2020 - dreigt niet gehaald te worden. Daarvoor zijn wat Ed Nijpels betreft maatregelen nodig die ineens de huurder veel harder zullen raken dan de verhuurder.

Bedrijven moeten nu zelf alle maatregelen nemen – lees: investeren – die de gewenste energiebesparingen op stroom en gas realiseren. Investeringen die zichzelf in vijf jaar terugverdienen. Ed Nijpels heeft als voorzitter bij werkgevers en overheid bedongen dat bedrijven zelf moeten laten zien dat ze voldoende energie besparen. Dit stond al in het Activiteitenbesluit van de Wet Milieubeheer. Doordat de doelstellingen van het energieakkoord in 2020 niet gehaald dreigen te worden, en handhaving van het Activiteitenbesluit lastig blijkt, wordt nu de bewijslast omgedraaid. Waar de markt eerst dacht dat vooral verhuurders zouden opdraaien voor het verduurzamen van vastgoed vanwege het verplichte C label in 2023, wordt nu opeens de huurder gedwongen om 15 erkende maatregelen aan te tonen voor 2020!

Het omdraaien van de bewijslast, omdat de handhaving van het Activiteitenbesluit lastig is, lijkt ons een vreemd argument. De terminologie uit het Activiteitenbesluit sluit bovendien niet goed aan op de praktijk. Men spreekt over de drijver van een inrichting, niet over huurder of verhuurder. Bij een multi-tenant gebouw is de verhuurder de drijver van de inrichting. Bij een kantoor van een eigenaar gebruiker is het bedrijf zelf de drijver van de inrichting. Wanneer werkgeversorganisaties akkoord gaan met dit voorstel ligt de verantwoordelijkheid opeens bij bedrijven, lees: huurders en eigenaar-gebruikers. Wat wellicht nog erger is: verhuurders zullen massaal achteroverleunen, want zij zijn pas na 2020 aan de beurt. Een slechte ontwikkeling voor het halen van de klimaat doelstellingen.

Solved hoopt dat Corenet en CREME als belangenorganisaties van huurders zich gaan mengen in deze maatschappelijke discussie, zodat ook het geluid van huurders gehoord wordt.

Meer informatie bij Jan Pieter Klep. 

(*) Jan Pieter Klep werkt als onafhankelijk huisvestingsadviseur voor Solved.

Delen:

donderdag 15 maart 2018permalink