Vincent Schenkels is eigenaar van 'The Enablers' en expert bij SWP. In deze blog geeft Vincent zijn reactie op de uitkomsten van de '2023 Net Positive Employee  Barometer'.

Eind april werden de uitkomsten gepubliceerd van de '2023 Net Positive Employee Barometer'. In een interview met change.inc ging Paul Polman (voormalig CEO Unilever) nader in op de uitkomsten van dit onderzoek.

Ontslag

Van de vierduizend ondervraagden in het onderzoek geeft 30 procent aan al eens ontslag te hebben genomen, omdat een werkgever tekortschoot bij het tegengaan van grote maatschappelijke uitdagingen als klimaatverandering en ongelijkheid. De helft van de ondervraagden overweegt op dit moment ontslag om deze reden. Tegelijkertijd geeft een meerderheid van de werknemers aan actief te willen bijdragen aan het versterken van de positieve impact van het bedrijfsleven. De resultaten van de Net Positive Employee Barometer bevestigen wat Polman al langer vermoedde. Al was ook hij verrast over de eenduidigheid van de conclusies.

Tipping point van de werkomgeving

Laat het een wake-up call zijn voor organisaties dat positieve impact op maatschappelijke en ethische thema’s pure noodzaak is en integraal onderdeel is van aantrekkelijk werkgeverschap. We kunnen het ons niet permitteren de werkomgeving geen onderdeel te laten zijn van aantrekkelijk werkgeverschap, ingegeven door maatschappelijke en ethische thema’s, als we niet tegen onoverkomelijke problemen op de arbeidsmarkt willen aanlopen.

Het onderzoek richt zich op Gen Z (grofweg geboren tussen 1997 – 2012). De eerste generatie waar de wereld letterlijk in de handpalm ligt, actieve herinneringen heeft van na de bankencrisis, in een overspannen huizenmarkt, COVID, geen of torenhoge inflatie, banenoverschot, stikstof, migratie, et cetera. Zij is gewend voor zichzelf op te komen, open-minded voor o.a. onafhankelijkheid, verandering, diversiteit en duurzaamheid en competitief/ondernemend. En die generatie verwacht dat ook van organisaties waar zij gaat werken. Integraal, gestandaardiseerd maatwerk, in één keer goed, maatschappelijk en ethisch oprecht betrokken.

Deze generatie is door de grote maatschappelijke en ethische thema’s die hun hele leven al spelen, minder gericht op welvaart en meer gericht op welzijn. Ze denken goed na en vragen door over ‘echte impact’ en laten dit meewegen in hun keuzes, ook voor de omgeving waar ze willen werken.

Om deze generaties aan zich te binden, vraagt dus van organisaties om andere manieren van handelen dan tot op heden is gebeurd. Simpelweg omdat de generaties ervoor lineaire manieren van kennisvergaring en technieken hadden en nieuwere generaties meer dimensionaal kennis vergaren. Ze zijn gewend dat informatie overal en altijd beschikbaar is en dat de economie niet als vanzelfsprekend groeit.

Sociaal-demografisch

Vanuit sociaal-demografisch perspectief is de verwachting dat we lange tijd spanning op de arbeidsmarkt zullen hebben. Zowel horizontaal (te weinig arbeidskrachten) als verticaal (mismatch op benodigde competenties). Voortgaande vergrijzing en ontgroening zullen onvoldoende gecompenseerd worden door arbeidsmigratie. Daarnaast speelt de vierde industriële revolutie (data-technologie/AI) een belangrijke rol in toekomstige banen en bijbehorende competenties en kwaliteiten.

Vooral de ‘hoger opgeleide’ functies (“ik praat liever over praktijk/theorie gericht”, aldus Vincent) zullen onder druk komen te staan. De periode waar we nu in komen, komt later waarschijnlijk later in de geschiedenisboeken. De krapte zal ontstaan op vakwerkers en het binden van die groep aan de organisatie. Juist diegenen die geen ‘traditionele kantoorbaan’ hebben.

Tel daarbij op dat economisch, sociaal, technisch, ecologisch of (geo)politiek alles piept en kraakt en dan heb je een smeltkroes te pakken voor een (r)evolutie, ook op de werkomgeving.

Onvoorspelbaar

Twee echt onvoorspelbare factoren, denk ik, zijn de mate en het tempo waarin de digitalisering door zal zetten en hetzelfde geldt voor de tipping points op de klimaatverandering. Organisaties kunnen zich eigenlijk al niet meer permitteren niet met maatschappelijke en ethische thema’s bezig te zijn. Voor de politiek geldt ook dat de traditionele manieren van denken en handelen niet bestand zijn tegen het geweld van de grote techbedrijven, dus dat AI doorzet is voor mij geen vraag.

Kortom, aantrekkelijk werkgeverschap zal onverminderd een belangrijk thema blijven en bij organisaties verschuiven. En ik denk dat het doorlijnen van maatschappelijke en ethische thema’s naar interne thema’s onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. De werkomgeving is een integraal onderdeel van een strategie op het investeren in de medewerker en het verbinden met de teams waarin de medewerker opereert. Aantrekkelijk werkgeverschap dus. Een centrale organisatie zal daarin faciliterend en regisserend moeten zijn.

En de werkomgeving zal meer dan ooit hybride vormen aannemen. En dan doel ik op de plek waar een medewerker zijn werk doet, hoe, wanneer en met wie en van welke omgeving de medewerker opdat moment een deel uitmaakt. Niet de activiteit maar de outcome zal centraal komen te staan en de rol die het kantoor daarin speelt verminderen.

woensdag 2 augustus 2023permalink